Saturday 28 of September.
We fell on Holland coast; and none of our mariners, master nor pilot, knew the coast, and therefore to the main sea again with great fear and danger, by reason we could scarcely get off from that dangerous coast, the wind was so scarce for that purpose.
Sunday 29 of September.
We came into the Briel haven, and there were like to strike on ground; at length, we came to an anchor, and lay in ship all night.
Monday 30 of September.
We landed, and went into the Briel.
This is another of the occasional Latin entries, which I believe were for the benefit of Albert Laski, who was in attendence, or for fear of being overheard (both these seances were held in inns, it seems). In this case, however, something happens which makes both John Dee and one of his spirits lapse into English mid sentence, something the transcript captures.
In brief: Edward Kelly tells them he at first sees nothing in the stone, but the vision of an elegant, pinnacled house appears with its grounds, and a smaller round building forming the gatehouse, with temple-like windows (reminiscent, perhaps, of John Dee's own Mortlake oratory). Albert Laski says this is the description of a palace he knows in Carcavia.
The crystal is wiped by fire, and the angel Jubanlandaa appears to deliver an apocalyptic prophecy, before being 'assailed by monsters'. It is at this point that the transcript continues in English.
Briel, Octobris 2, mane hora 9, die Mecurii.
EK - Nihil apparet in lapide, neque cortina, neque aliud quid. Oremus constanter, etc.
Apparet domus magna cum multis pinnaculis, valde elegantibus. Et pavimentum videtur esse multis innatis lapidibus distinctum et videntur multi esse gradus per quos ascenditur; et videtur esse area viridis ex dextra parte, et ex altera parte esse vallis, et rivulus ex alia. Pars quae versus solem est, videtur quasi noviter reformata. Et circa introitum est rotundum quoddam aedificium; fenestrae non sunt similes nostris, sed quasi essent templorum fenestrae.
AL - Dixit quid videtur esse illa arx regia, quae Carcoviae est.
EK - Subito descendit ignis et per totum lapidem apparet. Jam venit cortina solita ante domum istam.
Vox - Garil zed masch, ich na gel galaht noch Cabanladan.
EK - Jubanladaa. h jam apparet supra chrystallum, et chrystallus videtur esse permagnus.
Jub - Deus numeravit et dies tuos et posteritatem (EK respicit AL).
EK - Jam recessit a chrystallo versus caput ipsius AL.
Jub - Et a pectide tuo non cadet capillus non numeratus. Omnia bene se habent (hoc dixit de statu rerum AL apud Lask.). Ecce habes vim resistendi; ast contra legionem pugno.
D - Perdicio te novit, et numeravit annos tuos, et incipi esse fortis. Quia illi est potestas data, Infernus aperit os suum contra vos, quia sciunt, quod vos glorificati eritis in Deo. Ego vici quintum sigillum, et mihi jam resistitur in sexto. Quae Deus facit, non participant cum humano judicio. Ecce nunc Discipulos suos congregavit, et docet.
O caelum et terra quam magnae sunt miseriae, quae vexabunt unum et poulluent alterum? Quia beni angeli cadent cum illo et caeli Christum metuent. Sed illi ad tempus cadent, non in perpetuum.
Salvo judicio Eccelsiae Catholicae Orthodoxae, videtur mihi quod Job de eius modi angelorum timore, sive casu, et restitutione, sive purgatione prophetaverit, Cap. 41 ubi etiam addixerat de miraculis eiusdem: Sub ipso erant radi solis, et sternet sibi aurum quasi lutum. Antea dixerat. Cum sublatus fuerit timebunt angelis et territi purgabuntur, etc.
O Deus quam terribile futurum est tempus illud, etc.
Jub - Scribus Dei mysteria, et Deo gratias agatis pro vestro salvo statu; quia mare illis abundabat contra vos, et multi perierunt. Eius potentia praevalebat, et commutavit vestrum cursum in locum illis incognitum; quia ab illis non erat expectatus. Sed fugite ab hac terra, quia maledictio Dei est super illam. Cum illo est una veritas; ille qui in duabus viis erat, non placet Deo. Qui ad finem usque per durat, quiescit cum gaudio. Sed ille qui pedem non ponit inter scorpiones non potest intrare super Gozlach.
D - Quid hoc?
Jub - Gaudium in vera sapientia.
Hoc nostrum est manna, quo alimur. Sed ego sum sanctificatus per Creationem, institutinem et ex divina voluntate. Id circo vos sanctifico; non cum mea propria sanctificatione, sed illius justicia, qui meam originem sanctificat. Estote montes in fide, sed quasi infantes patientia. Facite quod justum est, et ne oblivimi tradatis vestram justitiam.
EK - Infinitae quasi locustae vel araneae cum faciebus humanis illum circumvolitant, et ignem in illum evoment.
Jub - Et levant se contra vos (tellendo crucem suam).
Fiat justitia eius.
EK - Jam avolant praecipites, et quasi deorum ruentes.
Jub - Cavete a stramine; quia incensum, tota domum incendit.
D - Quem sensum hic perpendemus nos; mysticum ne, an materialem?
Jub - Hominum fragilissimarum. Diabolus cum illis fraudulenter operatur; magna est merces quietis, sed qui apperit fores contentioni, intromittit serpentem. Maledicti sunt invidi; quia illi sunt benedicti qui se mutuo diligunt. Pax inter vos sit; quia est necessaria. Quia pacis inimici sunt potentes contra vos.
EK - Jam loquendo, videtur minor et minor paulatum fieri.
D - De nostro decessu ex Anglia quid tandem non est satis frigidus. Jam est intus calida, neque restingui potest. Corda sui populi do fall away. Her arms are weakened, her legs weaker, her shoes are full of sorrow.
EK - The furious monsters assail him again.
Jub - Quis est, qui potest vivere, si transgrediatur preceptum Dei? Vel quid de illis judicare velis, whom God imputeth sin unto?
EK - They assail him again, and he putteth his cross toward them.
Jub - Their misery beginneth, and shall have no end till he that sitteth here do end it.
EK - The monsters assail him still.
Jub - The wall must be broken down, and then shall it be said, Happy art thou which hast dwelt amongst us. But if thou live righteously, and ascend the slippery mountain, then shall God be merciful to them for thy sake.
Because thou mayst be beloved where thou art now despised, and hast vanquished thy enemies with the truth of virtue. He that entered into the lowest hell, and shed his blood for your sins, be merciful unto you and give you peace, which is the spirit of patience, that you may live not like men, but as those that do separate themselves from the world, to the true contemplation of God his mercies.
EK - Jam intrat in Caput, AL cum flamma ignis.
D - Omnis laus, honor, et gloria sit Deo nostro omnipotenti vivo et vero. Amen.
Comments
Post a Comment